Ответ:

АНГЛИЙСКИЙ

The clouds are gray, gloomy, and the rain is not far away.

Autumn. The bare ground was covered with fog.

Whether from dampness, or to keep warm, frolicking,

The foal is catching up in the desert foal.

No grass, no tulips. And everywhere was quiet

The ringing hubbub of children, the laughter of young men,

And the trees, like old beggars, stand

Bared, leaves stripped of their own.

Bovine and sheep skin is tanned in tubs.

Mending fur coats and a quilted old robe.

Young women patch up leaky yurts,

And old women spend weeks twisting threads.

A school of cranes stretched to the South.

Camel caravans passed under them,

And in auls-despondency and silence.

Laughter, fun games were left behind.

The winds are blowing and it's getting colder.

The cold torments both old people and children.

Hungry dogs catch field mice,

Not finding, as happened, scraps, bones.

The wind raises the dust-it is black over the steppe.

Autumn, damp. But that's the way it is —

Bad custom! "you can't light a fire."

Our yurts are now uncomfortable and dark.

One thousand eight hundred eighty eight

РУССКИЙ

Тучи серые, хмурые, дождь недалек.

Осень. Голую землю туман заволок.

То ль от сырости, то ль, чтоб согреться, резвясь,

Стригунка догоняет в степи стригунок.

Ни травы, ни тюльпанов. И всюду затих

Звонкий гомон детей, смех парней молодых,

И деревья, как нищие старцы, стоят

Оголенные, листьев лишившись своих.

Кожу бычью, овечью в кадушках дубят.

Чинят шубы и стеганый старый халат.

Молодухи латают дырявые юрты,

А старухи неделями нитки сучат.

Косяком потянулись на юг журавли.

Караваны верблюдов под ними прошли,

И в аулах — унынье и тишина.

Смех, веселые игры остались вдали.

Дуют ветры, становится все холодней.

Стужа мучает и стариков и детей.

Псы голодные ловят мышей полевых,

Не найдя, как бывало, объедков, костей.

Ветер пыль поднимает — над степью черно.

Осень, сыро. Но так уж заведено —

Плох обычай! — нельзя разжигать очага.

В наших юртах теперь неуютно, темно.

1888

КАЗАХСКИЙ

Бұлттар сұр, бұлтты, жаңбыр жақын.

Күз. Жалаңаш жер тұман.

Онда шикізат, содан кейін, жылыну үшін,

Стригунка ловит далада стригунок.

Шөп та, қызғалдақ та. Және айнала тым-тырыс болып

Балалардың сыңғырлаған гомоны, жас жігіттер күлкі,

Және ағаштар, қарт адамдар сияқты,

Жапырақтары өздерінен айырылған.

Теріні бычью, овечью да кадушках дубят.

Шен тондар мен ескі халат.

Жас жұбайлар жыртылған киіз үйлер,

Ал ескі апта жіптер тоқылған.

Елік Тырна оңтүстігіне созылды.

Түйелердің керуендері өтті,

Және ауылдарда-унынье және тыныштық.

Күлкі, көңілді ойындар алыста қалды.

Жел соғып, бәрі суық болады.

Қарттар мен балаларды азғырады.

Аш пстар дала тышқандарын ұстап алады,

Таппаған секілді балуандардың, объедков, сүйек.

Жел шаңды көтереді-даланың үстінде қара.

Күз, ірімшік. Бірақ солай болды —

Жаман болса, әдет-ғұрып! - ошақты жағуға болмайды.

Біздің киіз үйлерде енді ыңғайсыз, қараңғы.

1888