Я вучуся ў адной са школ Харкава. Яна знаходзіцца на ўскраіне горада, і таму з вокнаў бачны невялікі лес. Вакол школы растуць вялікія старыя клёны. Кожны раз, калі надыходзіць восень, дарога ў школу засыпаная вялікімі яркімі лісцем.

Наша школа вялікая і светлая. Настаўнікі робяць усё, каб у кабінетах было прыгожа і ўтульна, а мы з радасцю дапамагаем ім у гэтым: сочым за чысцінёй і парадкам. У школе вялікая бібліятэка, утульная сталовая, прыгожы актавая зала. Але, вядома ж, любімае месца многіх вучняў - спартыўная зала, дзе можна пагуляць у любімыя гульні, заняцца спортам.

У нашай школе існуе шмат традыцый, напрыклад, мы праводзім восеньскі баль, конкурсы «Міс школы» і «Містэр школы», баль навук, музычныя фэсты. Гонар школы - гэта яе вучні, якія былі прызёрамі раённых, абласных алімпіяд па розных прадметах, перамагалі ў спартыўных спаборніцтвах і разнастайных конкурсах.

Асобна хочацца распавесці аб настаўніках. Часам нам здаецца, што яны вельмі строгія з намі, але, нягледзячы на гэта, мы іх вельмі паважаем. Бо яны імкнуцца навучыць нас шматлікім рэчаў, якія спатрэбяцца ў жыцці. Яны добрыя і мудрыя, да іх заўсёды можна звярнуцца за радай і дапамогай.

Я вельмі люблю сваю школу і нават праз шмат гадоў я буду з цеплынёй і ўдзячнасцю ўспамінаць яе.