Гутарковы стыль

Функцыя (мэта): абменьвацца думкамi, iнфармацыяй, уражаннямi, пачуццямi з блiзкiмi, знаёмымi людзьмi.

Асноўныя адзнакi (рысы, стылярысы): непасрэднасць, натуральнасць маўлення. Форма дыялога. Экспрэсiўнаць, эмацыянальнасць маўлення. Выкарыстоўваюцца словы з канкрэтным значэннем.

Асноўныя моўныя сродкi: агульнаўжывальныя i гутарковыя словы, фразеалагiзмы. Назоўнiкi i прыметнiкi з ацэначнымi суфiксамi. Пытальныя, пабуджальныя i клiчныя сказы. Сказы са звароткамi.

Cфера ўжывання: вуснае маўленне i штодзённыя зносiны (гутаркi, запiскi, лiсты блiзкiм людзям).

Для мастацкага стылю вялікае значэнне маюць сродкі іншых стыляў, таму лічыцца, што ён увабраў у сябе розныя стылёвыя афарбоўкі.

У мове мастацкай літаратуры даволі часта выкарыстоўваюцца нелітаратурныя лексічныя элементы: прафесіяналізмы, прастамоўная лексіка, жарганізмы, дыялектызмы. Гэта патрэбна для моўнай характарыстыкі герояў, а таксама для дасягнення пэўнай экспрэсіі апавядання. Тэксты мастацкага стылю не проста нясуць інфармацыю, але яшчэ і ўздзейнічаюць на пачуцці і эстэтычныя ўяўленні чытача. Характэрныя асаблівасці мастацкага стылю — эмацыянальнасць, экспрэсіўнасць і вобразнасць.