Віцька Свіст з

аповесці Васіля Быкава “Жураўліны крык” – вясёлы і знаходлівы салдат у групцы

байцоў, што засталіся бараніць адыход нашых войскаў на пераездзе. Ён жартуе і

намагаецца дапамагчы таварышам забыцца на тое, што іх, хутчэй за ўсё, чакае

смерць.

Свіст – шчодры і

добразычлівы чалавек, нягледзячы на тое, што ў мінулым ён нарабіў памылак і

пасядзеў у турме за абкраданне дзяржавы. Магчыма, менавіта там ён зразумеў сваю

памылку і стараўся выправіцца. Найбольш чалавечнасць і сумленнасць Віцькі

Свіста праявілася ў эпізодзе з салам. Іншы на месцы Свіста мог змаўчаць і

ціхенька з’есці сала ўдваіх з Пшанічным. Але толькі не Віцька Свіст. Ён

разумеў, што ўсе галодныя. Вядома, не вельмі добра, што ён і тут выкарыстаў

падман, але намер ягоны быў сумленны і шчыры – накарміць усіх таварышаў.

Калі на пераездзе

пачалася бойка і стала зразумела, што ўсім давядзецца загінуць, Свісту і думка

не прыйшла ў галаву пра тое, каб збегчы і выратаваць сваё ўласнае жыццё,

кінуўшы таварышаў. Ён мужна і адважна да самага канца змагаецца і дапамагае не

здавацца іншым.

Выпрабаванне сумлення Віцька Свіст вытрымлівае, не гледзячы на

сваё крымінальнае мінулае. Васіль Быкаў, такім чынам, паказаў нам, што ў

кожнага ў жыцці могуць здарацца цяжкія памылкі, але і ў кожнага ёсць шанец іх

выправіць і застацца годным чалавекам