Ответ:

Людзям уласціва адшукваць у мінулым тлумачэнне сучаснасці. А тым дорага ўсякай зямлі бачыць, што сіла духу, якой здаўна яна адрознівалася, не згасла, але пераходзіла з роду ў род, і як павеў гэтай сілы па часах увасаблялася ў асабліва яркіх вобразах, асобах, падзеях. Адной з такіх асоб, без сумневу, з'яўляецца літоўскі князь Вітаўт, які ўжо ад сваіх сучаснікаў атрымаў мянушку «Вялікі» Эйдынтас А., Бумблаўскас А., Кулакаўскас А., Тамашайціс М. Гісторыя Літвы. Вільня, 2013. С. 48: «Захапленне сучаснікаў і пакланенне перад ім вылілася ў яго мянушку "Вялікі"», і яшчэ: «Культ князя Вітаўта зарадзіўся яшчэ пры яго жыцці» (С. 57).. Рэдка каму дастаюцца такія эпітэты пры жыцця, і таму цікавасць да такіх асоб заўсёды высокая, пры гэтым у гістарыяграфіі нярэдка можна сустрэць негатыўныя водгукі пра князя Вітаўта.

Трэба сказаць, што даследаванняў, прысвечаных гісторыі Вялікага княства Літоўскага, князю Вітаўту, розным тонкасцям і інтэрпрэтацыям звязаных з ім падзей, на польскай, літоўскай, беларускай, англійскай, нямецкай, рускай мовах вельмі шмат. У той жа час вельмі няшмат работ, якія раскрываюць вобраз князя (яго рэпрэзентацыю), прысвечана літаратуразнаўчаму аспекту вывучэння асобы князя Вітаўта. Менавіта гэтаму аспекту мы і жадаем прысвяціць наш невялікі нарыс. Але перш чым прадставіць свае назіранні, вызначымся з базісным паняццем і выкарыстоўванымі крыніцамі.