О, ана, ана! Ана бір қолымен бесік тербетсе, бір қолымен әлемді тербетеді. Осы үш-ақ әріптен тұратын сөз не деген құдіретті?! Анадан батыр да, ақын да, данышпан да туады. Біздің оларға бас июіміз керек. Себебі жарық дүниеге әкелген осы аналарымыз. Ақ сүтін беріп, аялап, қанаттыға қақтырмай, тұмсықтыға шоқтырмай, бетімізден қақпай, не қаласақ тауып беруге тырысқан анаңды Меккеге үш рет арқалап барсаң да парызын өтей алмайсың.

Дүниедегі ең жұмсақ нәрсе, ол – анамыздың аяулы алақаны, дүниедегі ең тәтті нәрсе, ол – анамыздың ақ сүті. Мен анамды бар жаныммен жақсы көремін және аялаймын. Әрине мен оны дүниедегі ең бақытты адам еткім келеді. Барлық бақыт пен ғажап нәрселер анамның аяғының астында тұрса екен деп тілеймін, ренжітпей қадір тұтамын. «Анаға қарап қыз өсер», – деп тегін айтылмаған. Мен анам сияқты болғым келеді. Мені дүниеге әкеліп, аялап өсіріп отырғанына мың да бір алғыс айтамын. Мен оған шексіз ризамын.

Бірде анам екеуіміз сырласып отырғанда «Сендей өнегелі, ақылды, тәрбиелі қызым өсіп келе жатқаны мен үшін зор бақыт», – деп айтқан еді. Сол сөзді естігенімде қанаттанып, алға қарай ұмтылдым. Анамның айтқан әр сөзі санамда сайрап, рухтандырып, қанат бітіріп, өмірге деген көзқарасымды қалыптастырып, алдағы болашағымды айқындауға көмектеседі. Ол кісіге деген ризалығымды айтып жеткізу мүмкін емес. Әрине жүректен шыққан сезімді сөзбен емес, іспен дәлелдеу керек емес пе?! Сондықтан мен аянбай еңбектенемін. Рахмет сізге, анашым! Маған берген тәлім-тәрбиеңіз бен аналық махаббатыңызға шексіз ризамын! Сөз соңында айтарым, «АНА» сөзінен аспайық, оны әрқашан қадір тұтып, сыйлайық!