Ответ:

Туыстық, татулық, ынтымақ пен ымыра деген сөздерді ес­ті­мейтінге айналдық. Оның себеп-салдары неден деп бас қатырып жүрген кәл­ләні да шынымен аз байқаймыз. Ал мұнаралы мешітке кіріп уағыз тың­дай қалсаң: «ты­ныш­тық пен татулық бар жерге бақ-береке орнап, туыс­тарын іздеп, көпшіл болған адам­дар­дың өмірі ұзақ һәм нұрлы болады», – деген сынды жылы сөздерді қуыс құлақ жиі естиді. Оған да шүкір делік. Бабалардың аузынан тас­та­ма­ған қазыналы сөз қабырғалы құл­шы­лық орнында сақталғанына да тәу­бе. Негізінде, дәстүріне дүбәрәлық танытпаған, керісінше бес жасар баласынан жер бесікке таяп қалған қартына дейін дәріптей білген ха­лық­тың ең басты ұстанымы – туы­сы­мен тату болу. Ал бүгінгі таңда кей ағайынның ат құйрығын кесіс­кендей ара бөліп жатқанын толық біліп, түсініп, аярлық ақпар­ға қа­ны­ғып жүрміз. Оның себебі, көк қа­ғаз­дың алмасуы мен дү­ниенің араласуы деп түсін­ді­ре­тіндер де бар. Алайда, бастысы дін мен дәстүрге ден қой­май жүр­ге­ні­мізде екенін санаға са­лып бай­қай­тындар сиреп бара жат­қан­дай.