Горау 
 у пачатку апавядання гаворыцца пра Юрыя Горава які быў  раненны ў  левую руку. Пака Юрый Гораў адпачываў ,тым часам  у Маскве маменька пэўна,паехала у манастыр маліцца. за здароу е  Горава . М.Ю..Гораў на некалькі хвілін апыніўся у  МаСКВЕ   Успоуніу проа сваю маменьку якая была старэнькая і пра сваю каханную дзяўчынку Надзеньку. Гораў пачау рассуждаць які Пора-Ліановіч
  вочы далекія,небяспечны чалавек у якога пэуна ,зусім няма ў душы месца. А Гораў  быў супрацьлегласць Пора-ЛеАНОВІЧУ  воласы белыя ,прыгожы твар,блакітныя вочы якія былі вельмі прыгожыя.У дзень к Горавў і пора леановічў падышла жаншчына ,высокая,цемныя брові ,бліскучыя вочы  яна папрасіла перавесці яе на другі бераг. леановіч  адцягавау яе хвіліны а горау потым здагадауся  калі пора леановіч сказау ей пачакаць да раніцы.  ужэ было поздна калі яны  перабраліся на дргі бераг . жаншчына зразу пабегла  к сваему мужу но было ужо поздна. НОв адным быў праў пора леановіч что сказау   Я бы такую бабу  што мужа не шкодзе кожны дзень лейцамі ахоўваў .Адзін пора леановіч ведау што  пакаране Грыневіча будзе выконана гэтай ноччу,гі науласна ен затрымліваў жанчыну. А горау  нічога неведуючы,разыковываючы сваім жыццем каб пераправіць жанчын на другі бераг.