Уходящая кыш иде бигүк морозной һәм снежной. Пар-тройка однодневных кардан сменялась кулланганнар оттепелью. Ботка берсе мокрого кар, тротуарлар өчен берничә көн разносилась аяк спешащих књп кеше була. Салкын, кышкы кояш еш выпускало җылы лучики, алар моментально слизывали вак сосульки, висящие жемчужными подвесками буенча краям түбәләрен. Кыскасы, бөтен шәһәр халкы инде әзерләндек к наступлению яз иртә һәм җылы.Төндә беренче март кебек булса, подозрительно кинәт суыткан, угрюмого, соры күк йөзе посыпался коры, колючий кар. Порывистый җил закружил поземкой янында иң җир закручивая кардан спирали. Алар вырастали бу чын, куркыныч круговороты, алар цепляясь бер-берсе артыннан берсен, превращались бу беснующуюся буран.Җил свистел, стонал һәм завывал барлык лада, придавая ниндидер мистический коточкыч, түгел шутку разгулявшейся, стихии. Буран, әйтерсең шаман белән бубном булса, приседала, беспорядочно распахивая идәннәр лохматой тун кимибез, ягъни выпрямлялась көннең бөтен үсеше, разбрасывая озын аяклары кыргый пляске. Һәм бормотала заклинания бубнящим, монотонным сипом, срывающимся бу пронзительный свист. Киресенчә, ул сметет белән затлар җир беспокойно спящий, шәһәр.Иртәнге, непрозрачные тәрәзә выглядели матовыми – мондый глухой, ак стеной торды, артларыннан буран. Тынгы белмәс җил бросал " пыяла пригоршни кар хохоча һәм улюлюкая безудержным сумасшествием. Нык кына трещал бабай, наваливаясь үзенең бөтен көчләр тәрәзә рамнары һәм, застывшие свечами, стволы агач.Һәм бары тик икенче көнне буран затихла, лениво распластавшись бу югары сугробах. Кояш лучики, бер-бер артлы, сак булыгыз пронзали измученное күк һәм алтын уты скользили буенча сказочным, снежным пейзажлар буенча эзлә, восхищающим безнең күзләре һәм йөрәк.